بعضی‌ها، تمام انگیزه‌شان برای بازدید از یک تپه‌ی باستانی این است که چند عکس یادگاری بیاندازند و بعدا به دوست و آشنا نشان دهند که «این سنگه رو میبینی کنارش واستادم؟ این ۴۰۰۰ سال قدمت داره!». اگر شما جزء این «بعضی‌ها» نیستید، حتما قبل از عزیمت به سوی محوطه‌ی باستانی حسابی در موردش مطالعه کنید، چون ممکن است آنجا که می‌رسید، نه از تابلو یا بروشور درست و حسابی خبری باشد، نه از راهنمای درست و حسابی!

در نظر داشته باشید که باستان‌شناسان، آن تپه‌ی باستانی را زمانی ترانشه‌بندی کرده‌اند و با حوصله و دقت کاویده‌اند و بنا و اشیاء باستانی‌اش را از زیر خاک در آورده‌اند. بعدا آن اشیاء باستانی را به موزه سپرده‌اند و روی دیوارهای باقیمانده از بنا هم کاهگل کشیده‌اند تا از باد و باران آسیبی نبینند. حالا چیزی که انتظار شما را می‌کشد، یک سری دیوارهای کاهگل‌پوش است که مشکل بتوانید سر در بیاورید چه بوده‌اند و به چه درد می‌خورده‌اند!

خلاصه که ما از تپه‌ی حسنلو همینقدر می‌دانستیم که مربوط می‌شود به تمدن اورارتو و یک جام طلایی هم در آن کشف شده که معروف است به «جام حسنلو» و در جریان بازدید هم چیز بیشتری دستگیرمان نشد!