ارزیابی ریسک:
ارزیابی ریسک به معنای شناسایی ریسک ها و در مرحله بعد تحلیل و رتبه بندی هر کدام است. البته در برخی چارچوب های خاص مراحل شناسایی و ارزیابی دو مرحله ی جداگانه در نظر گرفته می شوند، اما جداگانه یا یکی بودن این مراحل در ماهیت عملکرد برنامه مدیریت ریسک تفاوت چندانی ایجاد نمی کند و در زمره تفاوت های تکنیکی شمرده می شود.
در مرحله ارزیابی، استفاده از چارچوبی جهت یادداشت و وارد کردن اطلاعات مربوط به هر ریسک ضروری است. دامنه ی اطلاعاتی که باید در خصوص هر ریسک ثبت و ضبط شوند عموماً شامل موارد زیر است.
۱ – نام/عنوان ریسک :
شامل شاخصی جداگانه و به خصوص برای نام گذاری ریسک .
۲ – گستره (دامنه) ریسک:
دامنه ی ریسک مورد نظر و فهرستی از اتفاقات بالقوه ای که امکان رخ دادنشان وجود دارد. توصیف دقیق اتفاقات بالقوه، میزان شدت، نوع و تعدد تکرار هر کدام از جمله نکاتی است که در فهرست مذکور نوشته می شود.
۳ – ماهیت ریسک:
شامل طبقه بندی ریسک، مقیاس زمانی اثرات احتمالی ناشی از آن و همچنین تعیین نوع آن ها به عنوان الف) تهدید (ریسک با اثر منفی) ب) فرصت (ریسک با اثر مثبت) و یا ج) نااطمینانی (نامشخص بودن اثر ریسک)
۴ – ذی نفعان و یا اشخاص دخیل:
فهرست اشخاصی که چه در درون و چه در بیرون سازمان (بازیگران درونی و بیرونی) از ریسک مورد نظر اثر خواهند پذیرفت و همچنین انتظارات هر یک از آن ها از شرایط و ایده آل هر یک نوشته می شود.
۵ – تحلیل (کمی سازی) ریسک:
احتمال وقوع هر ریسک و شدت اثرگذاری آن و همجنین اثرات و پیامدهای احتمالی نوشته می شود. این مرحله از جمله فنی ترین مراحل برنامه مدیریت ریسک محسوب می شود و انجام آن نیازمند استفاده از تخصص مشاوره مدیریت مربوطه است.
۶ – تجربیات شکست:
حوادث پیشین مربوط به ریسک مورد نظر و ضررهایی که به این وسیله بر سازمان وارد شده است نوشته می شود.
۷ – حد تحمل ریسک و هدف گذاری:
پتانسیل ضرردهی و در واقع حد نهایت ضرردهی شرکت که حاکی از میزان انعطاف پذیری آن است تعیین می شود. همچنین اثرات مالی انتظاری ناشی از ریسک نیز تعیین و مشخص می شوند. هدف از کنترل ریسک تعیین شده و سطح ایده آل عملکرد در این حالت مشخص می شود.
۸ – عکس العمل در مقابل ریسک، درمان و کنترل ریسک:
فرآیندها و فعالیت های کنترل ریسک موجود تعیین می شود، سطح اعتماد به فرآیندها و فعالیت های مذکور اندازه گیری و مشخص می شود. و در انتها فرآیندهای پایش و نظارت و بررسی عملکرد سازمان در مقابل ریسک ها تعریف می شود.
۹ – توان بالقوه اصلاح ریسک:
توان بالقوه ی اصلاح و یا بهبود وضعیت های ناشی از ریسک شناسایی و امکان سنجی می شوند. توصیه های نهایی و اولتیماتوم های لازم برای اعمال برنامه مدیریت ریسک تهیه می شوند. مسئولیت ها برای عملی کردن هر نوع عملیات اصلاح ریسک تعیین می گردند.
۱۰ – اصلاح استراتژی ها و سیاست ها:
مسئولیت های مربوط به تغییر و اصلاح استراتژی های کلی شرکت (با توجه به تعریف ذکر شده از استراتژی در صفحات قبلی ) با در نظر گرفتن ریسک ها تعیین می شوند. همچنین ساز و کار حصول اطمینان از سازگاری فرآیند بازبینی برنامه مدیریت ریسک با روندهای کنترلی تعریف شده در مراحل پیشین تعریف و تعیین می شود.